Eugene O’Neill Kimdir? Evi nerede? Nerede oturuyor?

1936 senesinde Nobel Edebiyat Ödülü‘nü kazanan ABD’li oyun yazarı, dört kez de Pulitzer Ödülü kazanmıştır.

Eugene O’Neill, 16 Ekim 1888 tarihinde ABD, New York şehrinde Longacre Square’de İrlanda asıllı bir tiyatro oyuncusu James O’Neill’in oğlu olarak doğmuştur. Tam adı Eugene Gladstone O’Neill’dır. Yaşamının ilk yedi yılı boyunca annesi Ellen Quinlan O’Neill ve babasının tiyatro topluluğu ile değişik kentleri dolaştı.

Tiyatro dünyasıyla çok küçük yaşta tanışması, kendi özel düş dünyasında yaşayan içedönük bir çocuk olmasına yol açtı. 1895 senesinde girdiği St.Aloysius Academy adlı yatılı okulda yalnızlığı ve mutsuzluğu daha da arttı. 1900 senesinde öğrenimini New York‘taki De LaSalle okulunda sürdürdü.

Annesinin bir hastalık neticesinde tutulup bir türlü kurtulamadığı uyuşturucu alışkanlığından da negatif yönde etkilendi. 1906 senesinde girdiği Princeton Üniversitesi‘nde bir yıl okuduktan sonra yüksek öğrenimini yarıda bırakarak çeşitli işlerde çalıştı. Conneticut’daki bir gazetenin röportaj muhabirliğini yaptı.

1909 senesinde evlendiği ilk karısından kısa bir sürede ayrıldı Bir ara oyunculuk ve gazetecilik yaptı.

Altın aramak için Honduras‘a gitti. Ardından da babasının gezici tiyatro topluluğuna girdi. 1911’de hayatın anlamsızlığına inanarak intihara girişti. Kurtarıldı ve yeniden bir gemiye tayfa olarak yazıldı. Gemilerde tayfa olarak çalışarak Buenos Aires’e giden Eugene O’Neill Güney Amerika ve Avrupa ülkelerini dolaştı. Daha sonra Güney Afrika ülkelerini dolaştı. Gemiciler içerisinde geçen bu dönemi ona daha sonraki yaşamında yazacağı oyunlar için zengin bir malzeme kaynağı oldu.

Verem hastalığına yakalanan Eugene O’Neill 1912-1913 senelerı içerisinde yattığı sanatoryumda tiyatro edebiyatının büyük ustalarını okudu, özellikle Henrik Ibsen ve August Strindberg gibi yazarların etkisi altında denizcilik yaşantısından ve ailesinin bunalımlarından esinlenerek ilk tiyatro oyunlarını yazmaya başladı. Friedrich Nietzsche‘nin eserlerini okudu. İnsan tutkularının işlediği oyunları yazdı. Tanık olduğu aile içi çatışmalar ve toplum dışı yaşamın kazandırdığı deneyimler yazdığı oyunlara esin kaynağı oldu.

Oyun yazarı olmaya karar verince de 1914 senesinde George Pierce Baker‘in Harvard’daki tiyatro kurslarını izledi. Provincetown Oyuncuları 1916 senesinde Eugene O’Neill’in “Bound East for Cardiff” (‘Doğuya, Cardiff’e Doğru) adlı oyununu sahnelediler. Bu topluluk 1917-1920 senelerı içerisinde New York‘ta çalışmaya başladı ve orada da Eugene O’Neill’in o zamanda yazdığı kısa oyunlardan on tanesini sahneye koydu.

1920’de The Emperor Jones (İmparator Jones) adb tek kişilik oyunu büyük bir sansasyon uyandırdı. Sahne olayının merkezinde ilk kez bir zenci yer alıyordu. Oyunun kahramanı zencinin iki kere cinayet işledikten sonra Batı Hindistan adala-rından birine kaçıp orada imparator ilân edilmesi anlatılır.

Eugene O’Neill 1920 ve 1922 senelerında “Beyond the Horizon” (‘Ufkun Ötesinde’) ve “Anna Christie” oyunlarıyla iki kez art arda Pulitzer Ödülü‘nü kazandı.

1918 senesinde ikinci kez evlendi ve 1929 senesinde ayrıldı. Daha sonra 1929 senesinde üçüncü karısı oyuncu Carlotta Monterey’le evlendi. 1930’larla 1940’lardaki dizi oyunlarını tutulduğu Parkinson hastalığı yüzünden güçlükle yazabildi. Bu zamanda aşırı alkol tutkusu ve aile poblemleri da çalışmasını büyük oranda engelliyordu. 1934 senesinde sahnelenen Days Without End’den (Sonu Gelmeyen Günler) sonraki on iki yıl iςinde Broadway‘de hiçbir oyunu oynanmadıysa da 1936 senesinde Nobel Edebiyat Ödülü‘nü aldı. 1939 senesinde ise “The Iceman Cometh” (‘Dondurmacının Gelişi’) adlı oyunuyla son ve en göz alıcı dönemi başladı.

Yapıtlarında korkusuzca şekil denemeleri yapmış, ülkesinin tiyatro bölgesindeki en ünlü yazarlarından biri olmuştur.

O’Neill, Fransa‘da bulunduğu sıralarda 1929’da Mourning Becomes Electra (Elektra’ya Yas Yaraşır) adlı oyununu yayımladı.

1936 senesinde Nobel Edebiyat Ödülü‘nü kazanan ABD’li oyun yazarı, 1920, 1922, 1928, 1940 senelerında da dört kez Pulitzer Ödülü kazanmıştır.

Evlilikleri :

1.eşi: Kathleen Jenkins (e. 1909-1912) Eugene Gladstone O’Neill Jr. (d.5 Mayıs 1910 – ö.25 Eylül 1950) adında bir oğlu oldu.
2.eşi: Agnes Boulton (e. 1918-1929). Shane O’Neill (d.1919-ö.1977) adında bir oğlu ve Oona O’Neill (d.1925- ö.1991) adında kızı oldu.
3.eşi: Carlotta Monterey (e. 1929-1953)
Bu üç evliliklerden üç çocuk sahibi oldu. Kızı Oona O’Neill, komedyen Charlie Chaplin ile 1943 senesinde evlenmiştir. Geraldine Chaplin (d.1944) torunudur. Eugene O’Neill, kızı Oona O’Neill’i Charlie Chaplin ile evlendiği için için reddetti. Oona’yı bir daha asla görmedi. Büyük oğlu Eugene Gladstone O’Neill Jr. 1950 senesinde, küçük oğlu Shane O’Neill 1977 senesinde intihar etti.

1939’da yazdığı The Iceman Cometh adlı oyununda mutluluğa fakat hayâllerde erişilebileceği temasını işler. A Touch of the Poet (Şair Ruhu) adlı oyununu yazdı. Bir yıl sonra da otobiyografik eseri Long Day’s Journey into Nigth (Günden Geceye) yazdı. Son eseri olan A Moon for the Misbegotten (Ay Herkese Gülümser) kaleme aldı. Bu oyunda yaşlanmakta olan bir oyuncu, Josie adlı genç kıza duyduğu cinsel istek, kıza kendi annesine gösterdiği saygıyla baktığı bir aşka dönüşünce, kısa bir süre için mutluluğu yakalar.

Eugene O’Neill, 27 Kasım 1953 tarihinde Boston, Massachusetts, ABD’de 65 yaşında ölmüştür.

Eugene O’Neill’in yazarlığa başladığı senelerda ABD‘de köklü bir tiyatro geleneği yoktu. Bundan dolayı o, kendi okuduklarından ve yaşadıklarından yararlanarak kendine özgü bir tiyatɾo anlayışı yarattı. Özellikle August Strindberg‘den ve Dışavurumculuk (Ekspresyonizm) akımından, Sigmund Freud‘un bilinçaltıyla alakalı düşüncelerinden etkilendi. Friedrich Nietzsche‘nin felsefesi ise onda Amerikalılar’a özgü kendine güven duygusunu ve bireyciliği pekiştirdi.

The Empe-ror Jones’da (İmparator Jones) Karaib Adaları’ndaki zenci bir diktatörün evrimini, The Hairy Ape (‘Kıllı Goril’) doğadan ve toplumdan kopan bir borsacının kişiliğini ararken yok oluşunu sergiledi. Marco Millions’dz (Milyoncu Marco) Amerikalıların para düşkünlüğünü Venedikli Marco Polo‘nun öyküsüne benzeterek yerdi. Strange Interlude’de (Araya Giren Garip Oyun) bir kadının iç dünyasını oyuncuların sahnede kımıldamadan durarak konuştukları özgün bir teknikle verdi.

O’Neill’in orta zamanında Mourning Becomes Electra (Elektra’ya Yas Yaraşır), Ah, Wilderness! (‘Ah, Yalnızlık!’) ve Sonu Gelmeyen Günler gibi oyunlarında aile poblemlerinı işledi. Özellikle Eshilos‘un Atreus ailesinin yazgısını, ABD İç Savaşı senelerına dönerek Mannon ailesinin dramı şekilinde yeniden ele aldığı Elektra’ya Yas Yaraşır’ da büyük başarıya ulaştı.

Bunları 1934-1943 içerisinde yazdığı bir dizi tek perdelik oyun izledi. A Tale of Possesors Dispossessed (Ellerindekileri Yitirenlerin Masalı) genel başlığını verdiği uzun oyunlar dizisinde ise A Touch of the Poet (Şair Ruhu) ve More Stately Mansions (‘Görkemli Konaklar’) gibi oyunları aynı oyun bireylerinin değişik dönemlerini gösteriyordu. (Long Day’s Journey into Night (Günden Geceye) ile A Moonfor the Mishegotten (Ay Herkese Gülümser), O’Neill’in kendi ailesinden esinlenerek çizdiği Tyrone ailesinin bireylerini topluca ve ayrı ayrı ele alan oyunlardır. Bunlardan özellikle Günden Geceye, yetişme zamanında annesi, babası ve ağabeyi ile ilişkilerini büyük bir içtenlik ve yalınlıkla işlediği çarpıcı bir başyapıttır.

O’Neill’in başarılı oyunları, yoğun insan tutkularını etkili bir tiyatro diliyle canlandıran ve kendi türünde en yetkin Amerikan romanlarıyla şiirlerinin düzeyine ulaşan göz alıcı örneklerdir.

Eugene O’Neill’in eserlerinde bir çeşit hayat felsefesi anlatılır. Bu aslında çağdaş dünyanın acımasız bir eleştirisidir. Yazar ne bilime ne de insana güvenir. Kaderin Tanrı tarafından değil de insanın kendi iradesiyle yaşandıği görüşünü işledi.

1967 senesinde Amerika Birleşik Devletleri Posta Servisi Eugene O’Neill’in resmini posta pulu olarak ünlü Amerikalılar serisinde kullanmıştır.

Yazdığı Tiyatro Oyunlarından Bazıları :
1916 – Bound East for Cardiff (Cardife Doğru, Doğuya),
1916 – Kahvaltıdan Önce (Before Breakfast)
1916 – Yağ (Oil)

1918 – İp (The Rope)
1918 – Beyond the Horizon (Ufkun Ötesinde, Pulitzer Ödülü),
1919 – The Moon of the Caribbees (Karayipteki Ay Altında)
1920 – Altın (Gold)
1920 – Anna Christie (ikinci Pulitzer Ödülü).
1920 – İmparator Jones (The Emperor Jones)
1920 – Farklı (Different)
1921 – The Hairy Ape (Kıllı Goril)
1922 – The Fountain (Çeşme)
1924 – All God’s Chillun Got VVings (Tanrı’nın Bütün Çocukları)
1924 – Karaağaçlar Altında (Desire Under The Elms)
1925 – Milyoncer Marko (Marco Millions)
1925 – The Great God Brown (Koca Tanrı Brown)
1926 – Lazarus Laughed (Lazarus Güldü)
1926 – Büyük Tanrı Brown (The Great God Brown)
1927 – Araya Giren Garip Oyun (Strange Interlude)
1928 – Dynamo
1931 – Elktra’ya Yaş Yaraşır (Mourning Becomes Electra
1933 – Ah Wilderness (Ah Yalnızlık)
1933 – Sonu Gelmeyen Günler (Days Without End)
1934 – A Tale of Possesors Dispossessed (Ellerindekileri Yitirenlerin Masalı)
1939 – The Iceman Cometh (Dondurmacının Gelişi)
1940 – Long Day’s Journey into Night (Günden Geceye)
1942 – A Touch up the Poet (Şair Ruhu)
1942 – Hughie
1943 – A Moon for the Misbegotten (Ay Herkese Gülümser)
1953 – More Stately Mansions (Görkemli Konaklar)
1956 – Gecenin İçinde Uzun Yolculuk (Ölümünden sonra basılmıştır.)
1957 – Şair Ruhu (A Touch of the Poet) (Ölümünden sonra basılmıştır.)

Filmleri :
Senaryo :
1973 – The Iceman Cometh (Sinema Filmi)
1958 – Desire Under The Elms (Sinema Filmi)
1948 – Yaz Tatili (Sinema Filmi)
1940 – The Long Voyage Home (Sinema Filmi)

Oyuncu :
2010 – Public Speaking (arşiv görüntüleri)(Sinema Filmi)

Eser :
1958 – Desire Under The Elms (Sinema Filmi)

Kaynak:Bilgisayfam.net