Faruk Nafiz Çamlıbel Kimdir? Evi nerede? Nerede oturuyor?

Türk şair, oyun yazarı, gazeteci, siyaset adamı. “Milli Edebiyat“a dönüş sürecinden etkilenerek divan edebiyatı yazım kalıbı olan aruz veznini terk etmiş; bu dönüşüme destek vermek maksadıyla “Hecenin Beş Şairi“nden (Beş Hececiler) biri olmuştur. Yazın çalışmaları şiirden ibaret kalmamış; sanattan yoksun bırakılmış halka yönelik oyunlar kaleme almış ve eserlerinde gerçekçi bir lirizm ortaya koymuştur. Yeni Lisan anlayışıyla gelişim sürecinde olan Türkçenin bilhassa Anadolu yöresinde yaygınlaşması için çalışmış; bir Milli Mücadele dönemi şairi olarak, Cumhuriyetin 10. kuruluş yıldönümü için Behçet Kemal Çağlar ile birlikte, “10. Yıl Marşı“nı mısralara dökmüş ve Türk milletine armağan etmiştir.

Faruk Nafiz Çamlıbel, 18 Mayıs1898 tarihinde, Orman ve Maadin Nezareti memuru Süleyman Nazif’in oğlu olarak, İstanbul‘da dünyaya geldi. İlk ve orta öğrenimi için Bakırköy Rüştiyesi ile sonrasında Hadika-i Meşveret İdadi’sine gönderildi. Henüz lise senelerındayken şiirler kaleme almaya başlayan Çamlıbel’in “Eserlerimin Ruhu” adıyla yayımlanan ilk şiiri, 1913 senesinde Peyam gazetesinin edebiyat ekinde yer aldı. Ertesi yıl, “Saat” adlı manzumesi Çocuk Dünyası dergisinde yayımlandı.

Yüksek öğrenimine İstanbul Darülfünun‘u Tıp Fakültesinde devam ederken, 1917 senesinde aldığı bir teklif üzerine eğitimini yarıda keserek, Ati gazetesinin yazı işleri bölümünde çalışmaya başladı. Cenab Şahabeddin ve özellikle de Yahya Kemal Beyatlı‘dan ve bundan dolayı Servet-i Fünun akımından bi hayli fazla etkilenen Çamlıbel, ilk şiirlerini aruz vezniyle kaleme aldı. Ancak sonraları, Milli Mücadele döneminin aydınlara verdiği yenilikçi ilhamdan yola çıkarak, Türkçenin yalınlaşması, yabancı sözcüklerden ve kalıplardan uzaklaşılması düşüncesini benimseyerek hece vezniyle yazmaya başladı. Milli edebiyatın oluşabilmesi, geliştirilebilmesini misyon edindi ve Enis Behiç Koryürek, Halit Fahri Ozansoy, Yusuf Ziya Ortaç ve Orhan Seyfi Orhon gibi Yeni Lisan‘cılarla birlikte, Türk edebiyat tarihinde “Beş Hececiler” adıyla anılır oldu. 1918 senesinde yayımlanan, “Şarkın Sultanları” adlı ilk şiir kitabıyla, edebiyat camiasında tanınır duruma geldi.

1919 senesinde ise, ikinci kitabı “Dinle Neyden“i çıkardı ve adını geniş kitlelere duyurma fırsatı yakaladı. Oldukça verimli bir şair olan Çamlıbel, aynı yıl “Gönülden Gönüle“yi yayımladı. Aynı zamanda, Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatının gelişmesinde büyük rolü olan çeşitli dergi ve gazetelerde çalıştı. Gençlik senelerında aruz vezniyle yazdığı şiirlerinin de basıldığı, İleri (1917-18), Yeni Mecmua (1918), Şair (1918-19), Ümid (1919–1921), Edebi Mecmua (1919), Nedim (1919), Temaşa (1920), Yarın (1921-1922) ve daha bir çok yayın organında yer aldı.

1921 senesinde, Kurtuluş Savaşı‘nın melankolik sosyal havasından etkilenerek, bir aydın olarak, fakat halkın eğitilmesi ve bilinçlendirilmesine yardım etmek suretiyle mücadeleye en faydalı biçimde destek verebileceğini düşünerek, öğretmenlik yapmak istedi. İlk görev yeri, Kayseri‘ydi. Bununla birlikte Çamlıbel, Anadolu’da cereyan eden gerçek savaşın içine girmiş oldu ve soluduğu bu yerel havayı ileriki eserlerinde işledi. Ünlü şiiri “Han Duvarları“nı ve daha pekçok eserini bu duygu yoğunluğu içinde kaleme aldı. Anadolu köylüsünün savaş, eğitimsizlik, yoksulluk sebebiyle yüzyüze geldiği acıların ilk defa tiyatro sahnesinde gözler önüne serildiği “Canavar” (1924–1926) adlı lirik tiyatro oyunu da, şairin realist bakış açısıyla aynı senelerda satırlara döktüğü, mühim eserleri içerisindeydı.

1924’te Ankara İlköğretim Okulu’na tayin edildikten sonra, 1932 yılına kadar, edebiyat öğretmenliği görevini Ankara’da sürdürdü. Yeni devletin yapılandırılması için yoğun biçimde faaliyet gösteren siyaset çevrelerine yakınlaşması sebebiyle, bu alana ilgi duymaya başladı. Başşehirde geçirdiği seneler boyunca, bi hayli beğeni alan şiirlerini “Çoban Çeşmesi” (1926), “Suda Halkalar” (1928) gibi kitaplarda toplayarak yayımladı. 1932’den sonra görevine İstanbul‘da devam eden ünlü şair, Vefa Lisesi, Kabataş Erkek Lisesi ve sonrasında Amerikan Koleji’nde bulundu. Bu zamanda, “Akın ve Özyurt” (1932) gibi tanınmış tiyatro oyunun bunun yanında, “Onuncu Yıl Marşı“nı (Behçet Kemal Çağlar ile birlikte – 1933), “Bir Ömür Böyle Geçti” (1933) derleme şiir kitabını ve Atatürk‘ü konu alan “Kahraman“(1933) adlı oyununu yazdı. Ertesi yıl, sevdiği şiirlerini bir araya getirdiği “Elimle Seçtiklerim” adlı derleme kitabını yayımladı. 1936‘da ise, ilk roman çalışması olan “Yıldız Yağmuru“nu kaleme aldı. Bu eserini takip eden senelerda “Akarsu” (1937), “Akıncı Türkleri” (1938), “Tatlı Sert” (1938) ve “Yayla Kartalı” gibi, yeni şiirlerinin bulunduğu kitapları basılan Çamlıbel, sanatçı kimliğini terk etmeksizin, siyasette aktif rol almaya karar verdi.

1946 seçimlerine, Demokrat Parti‘den katıldı ve İstanbul ilinden milletvekili seçildi. 27 Mayıs1960 tarihindeki ihtilale kadar görevini aralıksız sürdüren Çamlıbel, darbe sonrasında diğer bir çok DP milletvekiliyle birlikte suçlu bulunarak tutuklandı ve Yassıada‘daki cezaevine gönderildi. 15 ay tutuklu kalmasının sonrasında, aleyhine açılan davalardan beraat ederek serbest bırakıldı. Daha sonra, Arnavutköy‘deki evinde inzivaya çekilen şair, Yassıada’da geçirdiği zaman içinde yazdığı “Zindan Duvarları“nı 1967 senesinde, “Han Duvarları“nı ise 1969 senesinde yayımladı.

Şair, 8 Kasım1973 tarihinde çıktığı yurt gezisinde, Akdeniz sularında seyreden Samsun vapurunda yaşamını kaybetti. “Çamdeviren”, “Deli Ozan” gibi mahlaslarla mizah şiirleri de kaleme almış olan Çamlıbel, Anayurt adlı bir de dergi çıkarmıştır. Milli edebiyatımızın kaydettiği ilerlemeyi Anadolu’ya yansıtmaya çalıştığı gibi, Anadolu’nun sıkıntılarını da edebiyatla dile getirmeye çalışmıştır. Her ne kadar eski bir İstanbul beyefendisi olsa da, ülkenin geri kalmış yörelerini görmezden gelmemiş; ince bir sanatçı hassasiyetiyle bu poblemlerin temeline inmiştir. Şiir ve manzum oyunların bunun yanında, çocuk piyesleri de yazmıştır.

Bir daha politikaya girmeyen Faruk Nafiz Çamlıbel, son senelerını Arnavutköy’deki evinde geçirdi. Bir vapur seyahati esnasında Fethiye civarında 8 Kasım 1973 tarihinde yaşamını kaybetti. Mezarı Karacaahmet’tedir.

ESERLERİ:

ŞİİR:
Şarkın Sultanları (1919)
Gönülden Gönüle (1919)
Dinle Neyden (1919)
Çoban Çeşmesi (1926)
Suda Halkalar (1928)
Bir Ömür Böyle Geçti (1933)
Elimle Seçtiklerim (1934)
Akarsu (1937)
Tatlı Sert (Mizah Şiirleri, 1938)
Akıncı Türküleri (1938)
Heyecan ve Sükûn (1959)
Zindan Duvarları (1967)
Han Duvarları (Seçme Şiirler, 1969)

OYUN:
Canavar (1925)
Özyurt (1932)
Akın (1932)
Kahraman (1933)
Yayla Kartalı (1945)

ROMAN:
Yıldız Yağmuru (1936)

Kaynak:Bilgisayfam.net