Immanuel Kant Kimdir? Evi nerede? Nerede oturuyor?

Alman filozofu Immanuel Kant, Alman felsefesinin kurucu isimlerinin içerisinde yer alırken üzerinde yaptığı çalışmalar aracılığıyla felsefede kendinden sonraki zamanında aydınlatıcısı ve yol göstericisi olmuştur.

Immanuel Kant, 22 Nisan 1724 tarihinde Königsberg, Almanya’da (Doğu Prusya) sekiz çocuklu bir ailenin dördüncü evladı olarak doğmuştur. Asıl Emanuel Kandt’dır. Ölene kadar dünyaya geldiğu yerde yaşamıştır. Annesi Regina Dorothea, bi hayli dindar ve otoriter bir ev kadınıdır. İskoçya kökenli babası Johann Georg ise saraçtır. Sekiz yaşında Pietist bir okula (Collegium Fridriciamum) verildi. Latince’yi burada sekiz yıl süren temel eğitimi sırasinda öğrendi. 1740–1746 senelerı içerisinde Konigsberg Üniversitesinde felsefe, fizik ve matematik eğitimi alarak belli konular üzerinde kendisini geliştirmeyi başardı. Annesini on üç yaşındayken, babasını da öğrenim hayatı esnasında kaybeden Kant, hem çalışıp hem okumak zorunda kalması üzerine özel öğretmenlik yapmaya başladı. Üniversite eğitimi esnasında ortalama altı sene öğrencilere özel dersler verdi. 1755 senesinde Königsberg Üniversitesinde doçent oldu ve aynı üniversitede çeşitli sosyal bilimler alanlarında dersler vermeye başladı. Üniversitede önceleri fizik ve astronomi alanında yazılar yazdı.

Immanuel Kant, felsefe eğitimi esnasında Leibnitz ve Christian Wolff‘tan etkilendi. 1755 senesinde “Evrensel Doğal Tarih ve Cennetlerin Teorisi” adlı kitabını yazan Immanuel Kant, 1770 senesinde profesörlüğe yükseldi ve üniversitede mantık ve metafizik kürsüsüne atandı.

1770 senesinden sonra David Hume ve Jean Jacques Rousseau etkisiyle eleştirel felsefesini geliştirdi.

Felsefedeki ilk ve temel misyonunun bilimi temellendirmek, daha sonra da ahlakın ve dinin rasyonelliğini savunmak olduğuna inanan Immanuel Kant, bu amacı gerçekleştirmek için, hem Descartes‘ın rasyonalizminden ve hem de David Hume‘nun empirizminden mühim gördüğü öğeleri alarak, transsendental epistemolojik idealizm diye bilinen kendi bilgi kuramını geliştirmiş, artan bilimin felsefi temellerini gösterdikten sonra, özgürlük ve ödev düşüncesine dayanarak Hristiyan ahlakını savunma çabası vermiştir.

Immanuel Kant, öğretisiyle bilimsel bilginin olanaklı olduğunu göstererek, Isaac Newton fiziğini temellendirir. Modern felsefenin gelişim seyrine uygun olarak bilgi kuramını ön plana çıkartmıştır.

Immanuel Kant’ın gözünde bilim, önderleri kesin olan ve metotları, fakat David Hume‘unki gibi felsefi bir kuşkuculuk benimsendiği zaman sorgulanabilen evrensel bir disiplindir. Bilim yansızdır ve nesneldir.

Immanuel Kant, yalnızca sabahları olmak üzere dolu dolu bir pipo içer, havadan sudan konuşmayı cok severdi. Yaşamının düzeninde bir saat gibi dakikti. Hiç evlenmeyen Kant sıradan bir yasamın sıradan bir insanıydı.

Immanuel Kant, 12 Şubat 1804 tarihinde Königsberg, Almanya’da 80 yaşında ölmüştür.

Öldüğünde hava çok soğuk olduğu için donan toprağa on altı gün boyunca gömülemeyen bedenini, Königsberg halkı ziyaret etmek için sıraya girer. Kentle özdeşleşmiş olan ünlü filozof, müzik eşliğinde toprağa verilir, mezar taşına ise şu sözleri yazdırılır: “Her zaman taze kalarak artan hayranlık ve huşu ile beraber, ruhun doyumunu, düşünce onlarla ne kadar sık ve daimi olarak ilgilenirse o kadar çok gerçekleştiren iki şey mevcuttur: Üzerimdeki yıldızlı gökyüzü ve içimdeki ahlak yasası.”

Kitapları :
1755 – Evrensel Doğal Tarih ve Cennetlerin Teorisi
1781 – Kritik der reinen Vernunft (Saf Aklın Eleştirisi)

1783 – Prolegomena zu einer jeden künftigen Metaphysik (Gelecekte Bir Bilim Olarak Ortaya Çıkabilecek Her Metafiziğe Prolegomena)

1785 – Grundlegung zur Metaphysik der Sitten (Ahlâk Metafiziğinin Temellendirilmesi)

1788 – Kritik der praktischen Vernunft (Pratik Aklın Eleştirisi)

1790 – Kritik der Urteilskraft (Yargı Gücünün Eleştirisi)

1793 – Religion innerhalb der Grenzen der bloßen Vernunft (Salt Aklın Sınırları İçinde Din)

1797 – Metaphysik der Sitten (Ahlâk Metafiziği)

Immanuel Kant’ın sözleri :
Böcek olmayı kabul edenler, ayaklar altında kalıp ezilmekten yakınmamalıdır.
Bilgi, deneyle başlar ama deneyden doğmaz.
İnsanın yaratıldığı böyle yamuk odundan, düzgün hiçbir şey yapılamaz.
Başkalarını kendi amaçlarını gerçekleştirmek için araç olarak görme.
Her ne kadar inanmasam da, bir tanrının varlığını kabul etmek gerekir.
Aydınlanma; birinin kendi aklını kullanmaya cüret etmesidir.
Söylediklerimizden fazla, söylemediklerimize pişman oluruz. Dile getirilmemiş düşünce, gidilmemiş yoldur.
Bir kişiden ümit ve uyku’yu alın; dünyanın en bahtsız ve en perişan insanı haline gelir.

Kaynak:Bilgisayfam.net