Mahmud Ahmadi-Nejad Kimdir? Evi nerede? Nerede oturuyor?

Mahmud Ahmadi-Nejad, 1956 doğumlu İran İslam CumhuriyetiCumhurbaşkanı. Amerika Birleşik Devletleri’ne ve Birleşmiş Milletler’e karşı çekinmeden yönelttiği eleştirilerle bilinen Ahmadi-Nejad, Muhammed Hatemi’nin 8 yıllık görev zamanının dolduğu 3 Ağustos2005’ten beri İran’ın 6. Cumhurbaşkanı.

Mahmud Ahmadi-Nejad, yoksul bir ailede 28 Ekim1956’da, İran’ın kuzeyindeki Semnan vilayetinde bulunan Gramsar kenti yakınlarındaki Aradan (Tahran’ın 90 kilometre doğusunda) köyünde dünyaya geldi. Babası demirci ustası ve nalbanttı. O halen 1 yaşındayken, ailesi Tahran’a göç ederek işçi mahallesinde küçük bir eve yerleşen Ahmadi-Nejad’ın, çocukluğu da burada geçti.

Mahmud Ahmadi-Nejad, 1976 senesinde İran’da gerçekleştirilen üniversiteye giriş sınavlarını, 400.000 birinin içerisinden 132. olarak kazandı. İran Bilim ve Teknoloji Üniversitesi’nde (IUSD) inşaat mühendisliği eğitimi aldıktan sonra 1984 senesinde, aynı departmanda mastır yapan Ahmadi-Nejad, 1987’de ulaştırma mühendisliği alanında doktora yaptı ve profesör olarak aynı üniversitenin mühendislik fakültesinde dersler verdi.

Mahmud Ahmadi-Nejad, İran-Irak Savaşı öncesinde İran Devrim Muhafızları’na (Pasdaran) katıldı ve savaş esnasında Kerkük’te gizli operasyonlar yürüttü. İran Devrim Muhafızları 6. Ordusu başmühendisliği yapan ve savaştan sonra Maku ve Hoy vilayetleri vali yardımcılığı ve valiliğine atanan Ahmadi-Nejad, 1993-1997 içerisinde Erdebil vilayetinin valiliğini yaptı.

Cumhurbaşkanı seçilmeden önce, 3 Mayıs2003’te, ikinci Tahran İl Konseyi’nce Tahran Belediye Başkanlığı‘na atanan Ahmadi-Nejad, 28 Haziran2005’e kadar bu görevi yürüttü. Belediye başkanlığı boyunca önceki başkanlarca açılmış kültür merkezlerine dini vurguyu oldukça önemli miktarda yerleştirdi, belediye binalarında kadınlar ve erkekler için ayrı asansörler kullanımı zorunluluğunu getirdi. Tahran meydanlarında İran-Irak Savaşı’nda ölenlerin anısının en canlı biçimde (bazı meydanlar açık mezarlıklara dönüştürülerek) yaşatılmasını önerdi. Fakir kesime gıda yardımı programları da icraatlarını tamamlayan bir unsur oldu. Belediye başkanlığı ile beraber başkentin ileri gelen gazetelerinden Hemşehri’nin yöneticiliğini ele geçirdi ve gazeteyi siyasi programının odak noktalarından biri haline getiren Ahmadi-Nejad, gazete kadrosunda bulunan İran basın dünyasının artan yıldızlarından kadın gazeteci Nafize Kuhnavard’ı, Hatemi’ye rejimin kırmızı çizgileri ve yasa dışı istihbarat örgütleri hakkında uygunsuz bulduğu bir soru sorduğu için, Türkiye ve Azerbaycan adına casusluk yaptığı gerekçesiyle kovdu.

Siyasi güç zeminini, İran inşaat sektörünün lobi kuruluşu olarak görülen İslami İran İnşaatçılar İttifakı’ndan (Abadgaran) aldığı kabul gören Mahmud Ahmadi-Nejad, her nekadar ittifak, İran Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ilk turunda iki aday içerisinde (Ahmadi-Nejad ve Muhammed Bager Galibaf) bölünse de ikinci turda kendi arkasında toplandı. Böylelikle, 1000 kadar adayın İran Anayasa Muhafızları Konseyi tarafından elenmesinden sonra, ilk tura katılabilen 7 aday içerisinde en fazla oyu aldı (Ahmadi-Nejad ilk turda % 19.48 oranında oy almıştı) ve eski Cumhurbaşkanı Akbar Haşimi Rafsancani’ye (Hatemi’den önceki) karşı ikinci turda teke tek yarışarak oyların %61.69’unu elde etti. Muhalifleri seçime hile karıştığı ithamlarını dile getirmişlerse de ikinci tura İranlı seçmenlerin %59’u katıldı.

Cumhurbaşkanı seçilmesinin sonrasında Amerika Birleşik Devletleri’yle mevcut ilişkilerde hiçbir açılım gösterilmemesi gerektiğini net bir halde savunan Mahmud Ahmadi-Nejad, Birleşmiş Milletler’e de defalarca suçlamalarda bulundu ve İran’ın nükleer programını sürdürmesi gerektiğini açık bir dille açıkladı. Bazı ülkeler nükleer programlar geliştirirken İran’ın neden geliştiremeyeceğini sorgulayan ve Birleşmiş Milletler’in 5 daimi üyesinin bazı bunun bunun yanındalıkları olduğuna göre İslam dünyasının da aynı bunun bunun yanındalıkları neden alamayacağını sık sık dile getiren İran Devlet Başkanı, cumhurbaşkanlığına seçildikten sonra bunu ‘yeni bir İslam devrimi’ olarak niteledi. Ayrıca bu devrimin yakında zamanda bütün dünyaya erişeceğini dile getirdi. İlk etapta bölge ülkeleri içerisinde (vizelerin kaldırılması yoluyla) seyahat hürriyetini ve bağların kuvvetlendirilmesini savunan Ahmadi-Nejad, İsrail’e ilişkin açıklamalarında kullandığı haritadan silme söylemiyle ülkeler arası camianın tepkisi çekti.

Mahmud Ahmadi-Nejad, siyasi kariyerinin başlangıcından beri militan mekanlarda yer aldı. 1979İran İslam Devrimi süreci içinde, üniversitesinin öğrenci temsilcilerinden biriydi ve bu sıfatla Ayetullah Humeyni ile birkaç kez görüştü. A.B.D. Tahran Büyükelçiliği’nin basılması ve elçilik mensuplarının rehin alınmasıyla başlayan İran Rehineler Krizi’nde etkin rol oynadığı, Avusturya’da Kürt muhalifleri yaşamını kaybettirttüğü iddiaları ve Tahran Evin hapishanesinde siyasi suçluların idam edildiği hakkındaki haberler yüzünden ülkeler arası kamuoyu tarafından çok fazla eleştirildi.

İslamcı ve popülist görüşleri savunan bir dini muhafazakar olan Mahmud Ahmadi-Nejad’ın sade yaşantı tarzının, iyi eğitim mazisi ile dürüst politikaları kaynaştırdığı imajının İran toplumunun gelir düzeyi düşük kısmının gözünde popülerlik kazanmasına yol açtığı söylenmektedir. Tahran borsasını ise kumarhane olarak adlandıran Mahmud Ahmadi-Nejad’ın, ‘yapılabilir ve yapabiliriz’ sloganı etrafında oluşturulmuş ve bazı kesimlerce belirsizlikler içerdiği düşünülen Cumhurbaşkanlığı programı ise; fakirlere yardım etmek, İslami değerlere daha fazla tutunmak, özelleştirmeyi tamamiyle yok etmek ve ülkenin petrol gibi servetlerini komünist tipi bir yaklaşım ile halka dağıtmak gibi hedefleri içeriyordu.

Cumhurbaşkanı seçildikten sonra ilk icraatlarından biri yeni evli çiftlere iş ve konut edinebilmeleri için İran petrol gelirlerinden ayrılan 1.3 milyar Dolarlık bir fonun (İmam Rıza Aşk Fonu) yürürlüğe konulması olan ve çok kolay bir evde, yalnızca öğretim üyesi maaşı ile geçinen Mahmud Ahmadi-Nejad, evli ve ikisi erkek biri kız olmak üzere üç çocuk babası.

15 Haziran 2013‘te yapılan cumhurbaşkanlığı seçimleri’nde adaylığını koyan Hasan Ruhani %52 oy oranıyla kazarak İran İslam Cumhuriyeti’nin 7. Cumhurbaşkanı seçildi. Ve 3 Ağustos 2013 tarihinde görevi teslim ederek kendini emekliye ayırdı.
Kaynak:Bilgisayfam.net