Paul Cézanne Kimdir? Evi nerede? Nerede oturuyor?

Paul Cézanne, empresyonist tarzı geliştiren ilk büyük ressamlardan biri olarak ün salmış, 20. yüzyıl Fransız ressamı. Empresyonizmin sınırlayıcı karşı-şekilciliğini yıkarak Kübizmin doğuşuna zemin hazırlamıştır.

Paul Cézanne 19 Ocak 1839‘da Aix-en-Provence‘ta dünyaya geldi. Babası Louis-Auguste Cézanne, halı fabrikatörü, annesi aynı işte çalışan bir işçi kızdı. Louise-Auguste, kısa bir sürede zengin olarak bankerliğe atıldı.

Paul, 1849’da önce St. Joseph okuluna, sonra 1852’de buradan alınıp Aix’deki Bourbon Koleji’ne gönderildi. Paul, bi hayli göz alıcı bir öğrenciydi, eski Yunanca, Latince, Tarih ve Matematik derslerinde ödüller alıyordu.

Cézanne’ın yaşamının büyük bir bölümü üzerinde, çok güçlü ve ezici bir kişiliği olan babasının baskısı, kendisini daima hissettirdi. Resme olan düşkünlüğüne rağmen babasının zoruyla, 1856’da girdiği Aix Resim Okulu’nu iki sene sonra bırakıp Aix Hukuk Okulu‘na girdi.

Cézanne, toplumdan kaçan, asık suratlı, hırslı ve bazen öfke ve umutsuzluk bunalımlarına kapılan biri olarak görülüyordu. Bu zamanda herşeye rağmen iki yakın arkadaşı oldu, bunlardan biri sonradan ünlü realist yazar diye ün yapacak olan Emile Zola, diğeri ise sonradan mühendis olan Baptistin Baillle adında bir gençti. Üç arkadaş, zamanlarınin çoğunu Aix etrafındaki kırlarda, dağcılık, yüzme ve avcılıkla geçiriyorlardı. Ayrıca şiir ve resimden söz ediyor, bohem hayatın zevkini çıkarıyorlardı. Cézanne’ın yaşamında ve sanatında, bu dönem bi hayli etkili oldu.

Babasının baskısını, verdiği çetin mücadele neticesinde yıkan Cézanne, 1861 mayısında, resim öğrenimi görmek için Paris‘e taşındı. Bir çeşit sanat okulu olan Académie Suisse ‘e girdi, ama yaşadığı başarısızlık ve cesaret kırıklıkları sonucu altı ay sonra babasının Aix’teki işinin başına döndü. Ne var ki buna daha fazla dayanamayarak, 1862 senesinin kasım ayında yeniden Paris’e, akademiye döndü. Geleceğin resim sanatını hazırlayan bir çok genç ressamla tanıştı, bunlar içerisinde kendisini ilerde çok etkileyecek olan Camille Pissarro da vardı.

Cézanne, Hortense Fiquet adında güzelliği ile ün salmış ve çıplak modellik yapan bir kadınla ilişki kurdu ve 1862 senesinin ocak ayında ondan Paul adında bir çocuğu oldu. Babasının, bir metresi olduğunu öğrenip öfkeden küplere bineceğini düşünerek korku içinde yaşadı. Cézanne’ın babasına karşı beslediği korku ve nefret, yaşamını ve insan ilişkilerini derinden etkiledi. İnsanlarla kolay kolay ilişki kuramıyordu hatta kendisi için şöyle demişti: ” Ben tek başıma kalmak için yaratılmışım. Böylelikle, hiç olmazsa kimse bana kanca atamaz.” Bu cümleyle kişiliğini kısaca ifade etmektedir: Sert, kaba, bilerek hoyrat davranışları ile kendisini koruyan bir kabuğa bürünmekteydi. Hayatta güvendiği tek insan, babasıyla olan çekişmelerinde ara buluculuk yapan annesiydi.

Cézanne, eserlerini Paris’te her sene açılan “Salon” sergisine gönderiyordu. Ama bir kez dışında eserleri sergiye kabul görmedi. Salon’un kabul kaidelerindan birine göre, her jüri üyesi öğrencilerinden birinin tablosunu sergiye alabilirdi. Cézanne’ın yakın dostlarından Guillemet, bu kuraldan yararlanarak Cézanne’ın bir tablosunu sergiye kabul ettirdi. Cézanne, “Salon” a karşı duyduğu hoşnutsuzlukta yalnız değildi. 1863’te jürinin ön yargılarına o kadar çok sanatçı karşı çıktı ki, İmparator, eserleri reddedilen sanatçılar için “Reddedilenler Sergisi” diye anılan bir sergi düzenletti. Cézanne da bu sergiye katıldı.

Cézanne’ın sanatında Pissarro’nun çok büyük etkisi oldu. Bu etki sebebiyle, ilk etaptaki melankolik ve içe dönük yaşam tarzından kaynaklanan dramatik üslubundan uzaklaşıp, kır manzarası konulu resimler yapmaya başladı. Bu, sanat yaşamında bir dönüm noktası oldu ve bugünkü ününü sağlayan manzara, ölü doğa ve portre çizimine yöneldi. Bu zamandaki en mühim eserlerinden bağzıları; Olympia (1873), Asılmış Adamın Evi (1873, Louvre Müzesi, Paris), Kavaklar (1879-82) ve Maincy Köprüsü (1879, Louvre)dür. Tekniği de konuları gibi yumuşamış, donuk renkeri ve sert fırça darbelerini terkederek, açık tonlu renklere ve hafif fırça vuruşlarına yönelmiştir.

Empresyonist ressamların gerçekleştirdiği ilk sergiye (1874) Cézanne da üç tabloyla katıldı. İkinci sergide ise (1877) on yedi tablosu vardı, ama her iki seferde de sanatı anlaşılamadı ve eserleri alayla karşılandı.

Nihayet 1900‘de Paris’teki bir sergide bulunan bir tablosu, Berlin’deki Ulusal Galeri tarafından satın alındı. Ama asıl büyük zaferi, 1904’te, tabloları Paris’teki Sonbahar Salonu’nun en büyük odasında sergilendiği zaman kazandı.

Cézanne, hayattayken takdir görmemiş olmasına rağmen kendini döneminin en büyük ressamı olarak görmüştür.

Son senelerında sanatçı, o dönem resmini sorgulamayı cesaretle ileri götürdü, derinlik elemanını resminden kaldırarak geometrik biçem arayışına yöneldi. Bu yaklaşımı, modern sanatın ilk akımları olarak kabul ediler fovizm ve kübizm için çıkış noktası oldu ve Cézanne, modern sanatın babası olarak kabul gördü. Picasso‘nun, kübizmde çıkış yaptığı Avignon’lu Genç Kızlar adlı tablosunda, Cezanne’ın Les Grandeş Baigneuses-Yıkanan Kadınlar (1902-06) tablosunun etkileri görülmektedir.

Cézanne, 22 Ekim1906‘da yaşamını kaybettiğü zaman 67 yaşındaydı. Aix’te manzara resmi yapmaya giderken, şiddetli yağmura yakayı ele verdi ve hastalanarak zatürreden yaşamını kaybetti. Aix-en-Provence mezarlığına gömüldü.
Kaynak:Bilgisayfam.net