Ziya Osman Saba Kimdir? Evi nerede? Nerede oturuyor?

Ziya Osman Saba, 1910 doğumlu, Cumhuriyet Dönemi’nin edebi topluluklarından biri olan, Yedi Meşaleciler’in en öne çıkan üyesi, şair, yazar, çevirmen.

30 Mart 1910 tarihinde, İstanbul’da dünyaya gözlerini açan Saba, 1931 senesinde, şavaş senelerında yatılı olarak okuduğu, Galatasaray Lisesi‘nden mezun oldu.

Lise arkadaşı Cahit Sıtkı Tarancı gibi, edebiyata lise senelerında merak saran Saba’nın ilk şiirleri, Ocak1927’de, Servet-i Fünun Dergisi’nde yayınlandı.

Yeni bir edebi tarz oluşturarak ve Batı edebiyatını takip ederek, özgün şiirler üretmek adına, Cumhuriyet Dönemi’nin başlarında bir araya gelen tek topluluk olan, Yedi Meşaleciler’e, 1928’de katılan Ziya Osman Saba’nın adı, bu topluluğu oluşturan, Sabri Esat Siyavuşgil, Vasfi Mahir Kocatürk, Yaşar Nabi Nayır, Cevdet Kudret, Kenan Hulusi, Muammer Lütfi gibi bir çok isim içerisinde en dikkat çekenidir.

Yedi Meşaleciler’in şiir anlayışını, sanat yaşamının bitimine dek sürdüren tek şair olan Ziya Osman Saba, Meşale Dergisi kapanınca, bir süre Milliyet Gazetesi’nin edebiyat sayfasına ve İçtihat Dergisi’ne yazdı. Varlık Dergisi çıkmaya başlayınca, hikaye ve şiirlerini, 15 Temmuz1933 tarihinde, çıkan ilk sayısından beri, çok fazla Varlık’ta yayımladı.

1936 senesinde, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi‘nden mezun olan ünlü şair Saba, 1931 ile 1936 seneleri içerisinde, üniversitedeyken, Cumhuriyet Gazetesi muhasebe servisinde görev aldı. Mezuniyetinden sonra da, 1945’e kadar, Emlak Kredi Bankası‘nda çalışan Ziya Osman Saba, Milli Eğitim Basımevi‘nde, tashih bürosu şefliği görevini üstlendi.

Saba, 1950’de, kalp rahasızlığı sebebiyle, emekli olarak, Kadıköy‘deki evinde, Varlık Yayınevi‘nin yayın işleriyle meşgul olmaya başladı.

İçine kapanık bir şair ve bir İstanbul yazarı olarak, sanat hayatı boyunca, etrafındaki değişimin içinde hep incelikleri, güzellikleri arayan Ziya Osman Saba, bu özelliğini eserlerinde de sergiledi.

Şiirlerinde, çocukluk özlemi, anılara düşkünlük, ev ve aile sevgisi, yoksulluk ve acıma duyguları, utanç, kadercilik, küçük mutluluklarla yetinme, ölüm korkusu ve öteki dünya merakı, iyilik düşüncesi, İstanbul sevgisi ve inanç gibi bireysel konuları işleyen Saba, gözlemci ve dışavurumcu, kendine özgü üslubuyla, çeşitli hikayeler de yazdı.

Şiirlerini, “Sebil ve Güvercinler”, “Geçen Zaman” ve “Nefes Almak” kitaplarında bir araya getiren, hikayelerini de, “Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi” ile “Değişen İstanbul” kitaplarında toplayan Saba, Goncourt Kardeşler‘den roman çevirileri de yapmıştır.

Yazar Ziya Osman Saba, 29 Ocak1957 tarihinde, İstanbul’daki evinde vefatının sonrasında, Eyüp mezarlığına gömüldü.
Kaynak:Bilgisayfam.net